Boris McCutcheon verklankt de Amerikaanse ziel als geen ander. Hij maakt pure Americana die woestijnen, de Grand Canyon en uitgestorven benzinepompjes langs Route 66 in beeld brengen. Zijn stem klinkt hees en soepel, op muziek die doet denken aan Calexico, Steve Earle, Woody Guthrie en Bruce Springsteen. Live wordt McCutcheon bijgestaan door zijn band The Salt Licks, een ingespeeld team dat op vrijdag 10 april a.s. voor het eerst het gezellige Theater In de Steeg in het hartje van Den Haag te zien en horen zal zijn.v
Het talent van Boris McCutcheon voor tekst en melodie is veelvuldig geroemd in de vakpers. De muziek is rauw, intens en sfeervol. Hij is gezegend met een stem die gruizig, warm, kalmerend en soulvol tegelijk is. Een stem als geen ander eigenlijk. De roots van Boris McCutcheon liggen op het platteland van Massachusetts, maar hij heeft zich inmiddels al enige tijd geworteld in de bergen van New Mexico, de plek waar zijn muzikale ziel zich het meeste thuis voelt. Vandaar dat de term New Mexicana opduikt bij het omschrijven van zijn muziek die voor de hoofdmoot bestaat uit Americana, maar waar ook vele verschillende invloeden in te horen zijn zoals folk, blues soul, country, pop en rock. Als je goed luistert zijn er ook invloeden van Leonard Cohen, The Beatles, Steve Earle, Howe Gelb en Neil Young te horen, maar eigenlijk is Boris zijn stijl echt uniek en origineel: muziek waar die constante droge woestijnbries doorheen lijkt te waaien.Zijn talent voor tekst en melodie zijn onberispelijk. Zijn muziek is rauw, intens en sfeervol. Hij is gezegend met een stem die gruizig, warm, kalmerend en soulvol tegelijk is. Een stem als geen ander eigenlijk. De roots van Boris liggen op het platteland van Massachusetts, maar hij heeft zich inmiddels al enige tijd geworteld in de bergen van New Mexico, de plek waar zijn muzikale ziel zich het meeste thuis voelt. Vandaar dat de term New Mexicana opduikt bij het omschrijven van zijn muziek die voor de hoofdmoot bestaat uit Americana maar waar vele verschillende invloeden in te horen zijn zoals folk, blues soul, country, pop en rock. Je zou er als artiesten referentie ook invloeden van Leonard Cohen, The Beatles, Steve Earle, Howe Gelb en Neil Young in kunnen horen. Maar eigenlijk is Boris zijn stijl echt uniek en origineel. Muziek waar die constante droge woestijnbries doorheen lijkt te waaien.
Na twee live-uitstapjes met covers van onder meer Taj Mahal en Townes Van Zandt bracht hij bracht hij zeer recentelijk weer een nieuw studioalbum uit: ‘Might Crash!’, over de ontberingen die zijn familie moest ondergaan om te overleven in de wildernis van New Mexico.
The geweldige Salt Licks-backup bestaat uit:
Brett Davis gitaar, banjo, lap steel, zang
Susan Holmes bas (elektrisch & stand akoestisch), zang
Video:
https://www.youtube.com/watch?v=9Io4Xdi0F_Q&feature=youtu.be (Flesh & Pain)
https://www.youtube.com/watch?v=gAEBF-24XfA (Might Crash, live)
In Lust For Life magazine schreef Herman Van der Horst: “Woestijn muziek wordt het soms genoemd, maar dat doet nauwelijks recht aan de bedwelmende kracht van zijn even aardse als fantasierijke geïnstrumenteerde songs. Wie de muziek van Boris McCutcheon eenmaal heeft ontdekt, kan niet meer zonder”
“een lust voor het oor”- NRC, “om van in de war te raken, zo mooi” – PAROOL, ontstijgt zijn genre en creëert zijn eigen – AltCountry.nl, “een talent waarmee serieus rekening dient te worden gehouden” – OOR